USG tarczycy – diagnostyka, interpretacja wyników i znaczenie w wykrywaniu chorób tarczycy.

Tarczyca to jeden z najważniejszych organów w ludzkim organizmie. Niewielki gruczoł produkuje hormony, które są odpowiedzialne za prawidłową pracę układu nerwowego, układu sercowo-naczyniowego i gruczołów płciowych. Dysfunkcja tarczycy zaburza pracę całego organizmu i może prowadzić do rozwoju wielu niebezpiecznych schorzeń. Z tego powodu niezwykle ważne jest szybkie działanie i precyzyjna diagnoza.

Zanim przejdziemy do opisu usg tarczycy, poświęćmy kilka słów opisowi samego gruczołu. Tarczyca to organ wewnętrzny położony w obrębie szyi. Swoim kształtem przypomina motyla. Wielkość jej płatów zazwyczaj nie przekracza 60 mm długości. Tarczyca pełni istotną rolę w organizmie – produkuje hormony takie jak trójjodotyronina (T3) i tyroksyna (T4), które w dużym stopniu odpowiadają za prawidłową pracę gruczołów płciowych oraz funkcjonowanie układu nerwowego i układu sercowo-naczyniowego człowieka. Produkowane przez tarczyce hormony biorą także udział w procesach metabolicznych, które decydują o kondycji i stanie zdrowia organizmu. 

Badanie USG tarczycy wykonuje się w przypadku podejrzenia schorzeń gruczołu. Wskazaniem mogą być nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych, wyczuwalne powiększenie lub zmniejszenie gruczołu podczas badania palpacyjnego albo mniej oczywiste objawy, takie jak nagłe zwiększenie lub utrata wagi, uczucie senności, rozdrażnienia lub nadmierna potliwość. Badanie wykonuje się także, gdy inni członkowie rodziny pacjenta chorują na schorzenia tarczycy i istnieje duże prawdopodobieństwo patologicznych zmian również u osoby, która nie zauważyła niepokojących objawów. Badanie wykonuje się także w przypadku podejrzenia nowotworu tarczycy oraz w diagnostyce chorób Graves’a Basedova lub Hashimoto.

Inne wskazania do wykonania usg tarczycy to duszności, których źródłem nie są schorzenia dróg oddechowych, problemy z przełykaniem, kołatanie serca, problemy z koncentracją lub suchość powłok skórnych. Objawy mogą występować w nieoczywistych konfiguracjach, a każdy z nich wskazywać na różne schorzenia. Badaniem, które pozwoli z całkowitą pewnością wykluczyć lub potwierdzić zaburzenia funkcjonowaniu tarczycy jest USG. Jak wygląda jego przebieg i jak interpretować wyniki?

USG tarczycy wykonuje się za pomocą ultrasonografu. Badanie jest całkowicie bezbolesne i nie powinno powodować dyskomfortu, chyba że pacjent cierpi na problemy z przełykaniem lub ma wyraźnie powiększone wole. Lekarz nakłada na głowicę aparatu żel, a następnie dociska badane miejsce. Po uzyskaniu zdjęć i dokładnym pomiarze narządu przystępuje do opisu kondycji narządu. Wyniki badania są dostępne od razu. 

Najważniejszym parametrem w opisie jest objętość tarczycy. U kobiet powinna wynosić ona do 18-20 ml, u mężczyzn 25 ml. Przekroczenie tych wartości sugeruje powiększenie organu i rozwój tzw. wola tarczycy, który może mieć postać jednolitą lub pojedynczych guzków. W opisie możemy także natknąć się na informację o zmianie hipoechogenicznej w tarczycy, która na obrazie USG objawia się ciemniejszym kolorem, niż obszar, który ją otacza. Może to wskazywać na zmiany tkanek miękkich o charakterze łagodnym lub złośliwym, w tym raka tarczycy.  

Twarde, zbite zmiany o jaśniejszym zabarwieniu opisywane są jako zmiany hiperechogeniczne. Mogą wskazywać one na zwapnienia struktur gruczołu oraz również wskazywać na obecność nowotworu. Inną nieprawidłowością jest niejednorodny miąższ w tarczycy. Jako jego przyczyny wymienia się zwykle guzki, wole lub zwłóknienia. Obszar bezdech wy tarczycy oznacza obecność zmiany, która nie odbija dźwięku podczas badania ultrasonografem. Najczęściej wskazuje to na obecność płynu. Przykładem może być torbiel z treścią. Każda ze zmian wymaga interpretacji i konsultacji z lekarzem, który zadecyduje o dalszym leczeniu