Oceniamy Miedź: świetni Zieliński i Camara, pechowy, ale dobry Miljković

Miedź Legnica odniosła w niedzielę bardzo cenne zwycięstwo w kontekście walki o utrzymanie się w Lotto Ekstraklasie. Jak wypadli nasi piłkarze w wygranym 2:1 meczu z Wisłą Płock? Oceniliśmy ich w szkolnej skali (1-6).

Łukasz Sapela – 3,0. Nowak miał już dość wyczynów Antona Kanibołockiego i znów dał szansę Sapeli, który posadził się na ławce październikowym występem ze Śląskiem Wrocław (0:5). Gdy w 8 min. wypluł piłkę po mało groźnym strzale z 16 metrów, przed oczyma mieliśmy już dobrze znane, stare koszmary. Ale potem Sapela stanął na wysokości zadania, zaliczając kilka udanych interwencji. Przy samobóju nie miał nic do powiedzenia.

Aleksandar Miljković – 4,0. Chcecie trafić „0” w totka? Poproście Milijkovicia żeby wypełnił wam kupon. Serb ma w tym roku mega pecha. Znów strzelił samobója! Jednocześnie był najlepszym obrońcą Miedzi w tym meczu. Asystował przy drugim golu, miał 93 proc. celnych podań, skutecznie ryglował swoją, prawą stronę. Najwyższy InStat Index w zespole!

Bożo Musa – 3,0. To właśnie Musa złamał linię spalonego przez Grzegorz Kuświk popędził sam na sam z Sapelą. Na szczęście kopnął piłką w słupek. W sumie przeciętny występ nowego obrońcy Miedzi. Póki co, dość niepewny w defensywie i w wyprowadzaniu piłki. A ten drugi element miał być [przecież jego atutem.

Grzegorz Bartczak – 3,0. Jak bida to do „Bacza”! Legniczanin już kilka razy wypadał z podstawowego składu Miedzi, ale w obliczu różnych problemów kadrowych zawsze potem do niego wracał. I nigdy nie zawodził. Tak jest i teraz. Może nie jest w życiowej formie, ale imponuje solidnością. A tej Miedzi dziś potrzeba, tak samo, jak punktów.

Paweł Zieliński – 5,0. Pierwsza połowa – palce lizać! Na prawej stronie robił taki wiatr, że momentami rywale nie ogarniali co się dzieje. Do tego z zimną krwią wykończył kontrę. W drugiej połowie już tak nie szalał, ale nie zmienia to faktu, że rozegrał świetny mecz.

Borja Fernandez – 3,5. Wskoczył do składu za Rafała Augustyniaka. Zagrał poprawnie. Z jednej strony chyba trochę za mało aktywny. Z drugiej bronią go liczby – dokładność podań – 90 proc., wygrane pojedynki – 73 proc. Na pewno nie było to jednak wszystko na co stać byłego piłkarza Celty Vigo.

Omar Santana – 4,5. Forma Hiszpana rośnie. Z Jagiellonią był dramat, w Lubinie już nieźle, a z Wisłą wreszcie taki Santana, jakiego pamiętamy z początku sezonu. Mózg zespołu, od niego rozpoczynało się wszystko co dobre w poczynaniach Miedzi. Ponad 90 proc. dokładnych podań, no i asysta.

Juan Camara – 5,0. Długo czekaliśmy na byłego gracza Barcelony, ale w końcu się doczekaliśmy. Nie wiemy, jak długo będzie grał w Miedzi i polskiej lidze, i jak ten czas będzie oceniał, ale jedno jest pewne – dzięki Nowakowi dowiedział się, że może grać z powodzeniem na pozycji wahadłowego.

Joan Roman – 4,5. Najnowszy członek hiszpańskiej Armady w Legnicy rośnie z meczu na mecz. Z Wisłą Roman zagrał bardzo dobrze. Był zamieszany w bramkową akcję, szybki z piłką przy nodze, świetnie wyszkolony technicznie. Chyba posadził na ławkę Henrika Ojaamę na dłużej.

Petteri Forsell – 3,5. Genialne podanie do Santany, które uruchomiło kontrę dzięki której Miedź otworzyła wynik spotkania. 95 proc. jego podań znalazło adresata tego co trzeba. Tyle plusów. Fin grając na „dziewiątce” (choć często zmieniał się pozycjami ze Szczepaniakiem) nie oddał ani jednego strzału na bramkę Wisły. Do formy z pierwszej części sezonu jeszcze mu trochę brakuje.

Mateusz Szczepaniak - 4,0. Dostał szansę gry od 1. min. i ją wykorzystał. Potwierdził swoje dobrze znane walory – waleczność, pracowitość i przebojowość. Od pierwszego gwizdka przejawiał ogromną ochotę do gry. I choć nie zawsze wszystko mu wychodziło to został bohaterem strzelając zwycięskiego gola. Inna sprawa, że powinien postawić golkiperowi „Nafciarzy” piwo.

Fabian Piasecki, Henrik Ojamaa i Rafał Augustyniak – grali za krótko, by ich ocenić.