Glifosat na ściernisko — kilka praktycznych porad

W zespole uprawek po zbiorze ważną rolę w zwalczaniu chwastów odgrywa mechaniczna uprawa roli. Jednak jest ona dość energochłonna i nie nadaje się do ograniczenia presji wszystkich gatunków chwastów. W przypadku chwastów rozmnażających się wegetatywnie może nawet prowadzić do zwiększenia ich uciążliwości. Doskonałym przykładem jest perz właściwy, którego rozłogi są rozrywane podczas uprawy i stanowią początek dla nowych roślin.

O twardości wody decyduje w nich obecność jonów wapnia i magnezu, tym ich więcej, tym woda jest bardziej twarda. Jeżeli do przygotowania cieczy roboczej używana jest deszczówka, to wówczas nie ma tego problemu, ponieważ jest to woda miękka. Natomiast takie postępowanie jest rzadkością i często wykorzystywana woda do oprysków pochodzi ze studni lub z sieci wodociągowej. Jest to woda twarda lub bardzo twarda o dużej zawartości kationów wapnia i magnezu, które wpływają negatywnie na jakość działania środków chwastobójczych zawierających glifosat. W związku z tym podczas przygotowania cieczy opryskowej warto skorzystać z produktów zmniejszających twardość wody.

Faza rozwojowa chwastów na ściernisku może być bardzo zróżnicowana, część z nich została przycięta podczas zbioru rośliny uprawnej. Dlatego też zasadne jest włączenie uprawnej Inex-A do cieczy roboczej z glifosatem. Zwiększa on przyleganie kropli — powierzchnię zwilżania oraz przyspiesza wnikanie substancji czynnej. Umożliwia to szybsze pokonanie naturalnej bariery, która powstaje na powierzchni liści chwastów i ma chronić rośliny przed nadmierną stratą wody lub promieniowaniem UV.

Przygotowując ciecz roboczą, do której dodawany jest herbicyd zawierający glifosat, warto zwrócić uwagę na jej pH. Substancja czynna jest zaliczana na najbardziej wrażliwych i przy odczynie powyżej 7 znacznie przyspiesza się jej rozpad. Aby zapobiec temu negatywnemu zjawisku, do zbiornika opryskiwacza jako ostatni składnik rekomendowany jest PH OPTI PRO. Adiuwant, który obniża pH cieczy roboczej i poprawia skuteczność wykonania zabiegu.

W przypadku środków chwastobójczych zawierających substancję czynną glifosat obniżenie dawki wody jest zalecane. Zwiększa to stężenie substancji czynnej i szybkość wnikania do chwastów. Ilość wody powinna być dostosowana do możliwości technicznych opryskiwacza. Minimalna dawka wody wskazana jest w etykiecie produktu.

Aplikacja glifosatu na ściernisko jest mniej energochłonnym zabiegiem chwastobójczym. Stosowanie herbicydów nieselektywnych jest wręcz konieczne, jeżeli na polu występuje perz właściwy. Trudno sobie wyobrazić skuteczną z nim walkę beż tej substancji czynnej, zwłaszcza w płodozmianie, w którym dominują zboża i kukurydza.

Pod adresem: https://osadkowski.pl/srodki-ochrony-roslin/glifosaty--c-001118 dostępna jest szeroka oferta herbicydów zawierających glifosat, które można dopasować do różnych potrzeb uprawowych.

Glifosat jest niezastąpionym herbicydem do walki z chwastami na ścierniskach po zbiorach. Jego skuteczność może być obniżona przez twardą wodę, dlatego warto stosować adiuwanty, np. Inex-A, które poprawiają przyleganie kropli i wnikanie substancji czynnej. Obniżenie pH cieczy roboczej za pomocą preparatu pH OPTI PRO dodatkowo zwiększa efektywność zabiegu. Dla najlepszych rezultatów zaleca się również stosowanie minimalnej dawki wody podczas oprysku.