Prokurator chciał surowszej kary za rozbój na chłopcu z Ukrainy

W sierpniu 2022 r. w Legnicy doszło do rozboju na dzieciaku z Ukrainy. Wśród trzech sprawców też był nieletni, i to on zachowywał się z największą brutalnością: bił chłopca pięściami oraz przykładał mu do brzucha nóż, grożąc śmiercią. Zastraszony Ukrainiec oddał bandytom pieniądze i telefon komórkowy. Przed sądem karnym stanął tylko jeden z uczestników napadu i - zdaniem prokuratora - został potraktowany zbyt pobłażliwie.

Najmłodszy bandzior nie miał ukończonego 17. roku życia, więc nie mógł odpowiadać przed sądem jak dorosły. Jednego z jego kompanów nie ustalono. W ławie oskarżonych zasiadł tylko jeden ze sprawców, młody mężczyzna, wcześniej sądownie nie karany, ale z umorzonym postępowaniem za rozbój w swej kartotece.

Sąd ocenił jego rolę w rozboju na chłopcu jako podrzędną. Był tam. Udostępnił swój numer rachunku bankowego. Przymuszony biciem i groźbami Ukrainiec przelał na niego 50 złotych, zanim sprawcy wyrwali mu telefon z ręki i uciekli.

Sąd Okręgowy w Legnicy skazał mężczyznę na rok pozbawienia wolności w zawieszeniu na pięć lat oraz 1 200 złotych grzywny. Ustanowił też kuratora, który przez cały okres zawieszenia ma mieć na oskarżonego baczenie. 

Prokurator dostrzegł w tym wyroku rażącą niewspółmierność kary w stosunku do szkodliwości społecznej czynu. Zwracał uwagę, że do popełnienia zbrodni doszło w miejscu publicznym, porze nocnej, przy wykorzystaniu noża i przewagi liczebnej sprawców, a pokrzywdzonym był małoletni obywatel Ukrainy, który nie posługiwał się językiem polskim. Sugerował, że sprawca powinien zostać skazany na bezwzględne pozbawienie wolności, bez zawieszenia.

Ale Sąd Apelacyjny we Wrocławiu z wywiedzionymi w apelacji argumentami się nie zgodził. 

Według sądu to nie oskarżony, ale jego szesnastoletni kompan, był inicjatorem napadu. W uzasadnieniu wyroku napisano, że nastolatek jako osoba mocno zdemoralizowana „wciągnął" oskarżonego w przestępstwo. Maksymalnie wydłużony okres próby (5 lat) ma mobilizować mężczyznę do zachowania zgodnego z prawem. 

Po apelacji do legnickiego wyroku dopisano jednak jeden punkt: sąd zobowiązał oskarżonego do podjęcia pracy zarobkowej.